İlk önce tanıdığım biriyle (kim olduğunu hatırlamıyorum) bir göreve gidiyoruz. Oradaki(?) suçluları yakalıyoruz. Geri döndüğümde, ailemle yemek yiyorum. Sonrasında, batılı* bir kadınla, büyük bir balo salonu gibi bir mekanda sohbet ediyorum. Aslında orada yaptığımız şeyinde ne olduğunu tam anlayabilmek için kendime ve o ana odaklanıyorum. Anlıyorum ki, bir sinema perdesinden odamda ki boş yatağa bakıyoruz. Bu durum canımı sıkıyor; çünkü yatak gerçekten de çok boş duruyor.
*Bunu nasıl açıklarım gerçekten bilemedim. Kadını batılı biri olarak görüyorum ancak bu kanıya daha çok batılı dinlere özenmesinden varıyorum. Hristiyanlık gibi. Çünkü kısa süreliğine bir rahibe kılığına giriyor. Ancak amacım, Hristiyanlığı doğrudan batıyla özdeşleştirmek değil. Sanırım burada ki mesele, o boş yatağı daha çok batılı bir zihniyete sahip biriyle paylaşmaya çalışmak. Hristiyanlık ise kısa yoldan uydurulan bir simge. Hiç bilemedim.
